සිත රිදන
බිඳුනු පැතුමකි
නෙතු දවන
කඳුළු බිඳුවකි
මට අහිමි
සොඳුරු මිනිසෙකි
ලැබුනු කෙටි නිමේශයකදි
ලියන්නට ඔබ ගැන
මා ගැන
අපි ගැන
හිඳ ගතිමි මොහොතක්
මොනව ලියන්නද
කොහොම ලියන්නද
අතේ රැඳි නිල් පෑන
නොඉවසිලිමත් සුදු කොළය
මොනව හරි ලියපන්
කෑ ගසයි සිතත් මගෙ
ඔබේ රුව ඇඳෙයි මැකෙයි
පිරී යයි මුළු සිතම
තවම නොකියූ නිහඬ ප්රේමය
අරන් යයි මා දුරක
තත්පරෙන් තත්පරේ
ගෙවී ඇත කාලයක්
සුදුම සුදු සුදු කොළයෙ
තැනින් තැන තිත් ගොඩක්
ලිවුවෙ නෑ කිසි දෙයක්
අන්තිමේ ප්රශ්නයක්
මේ තරම් ගොළුද හිත
ආදරේ වගෙම මගෙ